فناوری نانو، به کمک بیماران دیابتی می شتابد

akhbar
اعطای جایزه حلقه طلایی دیابت 2017 به پژوهشگاه غدد و متابولیسم تهران
اکتبر 21, 2017

فناوری نانو، به کمک بیماران دیابتی می شتابد

stop diabetes
محققان دانشگاه صنعتی اصفهان موفق به ساخت نمونه‌ی آزمایشگاهی زیست حسگری شده‌اند که می‌تواند میزان انسولین خون را بدون نیاز به آماده سازی نمونه با حساسیت و دقت بالایی تعیین کند. در ساخت این زیست حسگر از نانوذرات طلا استفاده شده است.

دیابت یکی از شایع‌ترین بیماری‌هاست که اگر به آن توجه کافی نشود، خطرات جبران ناپذیری برای فرد بیمار در بر دارد. طبق آمارهای جهانی، در هر 10 ثانیه دو نفر در به دیابت دنیا مبتلا می‌شود و در هر 8 ثانیه یک نفر جان خود را از دست می‌دهد. نکته امیدوارکننده در خصوص این بیماری این است که با کنترل میزان انسولین، می‌توان به راحتی آن را کنترل کرد.

پروفسور علی اصغر انصافی، عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان، هدف این تحقیق را ساخت یک حسگر زیستی (بیوحسگر) حساس و انتخابی جهت اندازه‌گیری انسولین معرفی کرد و گفت: «انتخابگری بالای این زیست حسگر بدون نیاز به عملیات خاص روی نمونه‌ی مورد نظر و آماده سازی، از مهم‌ترین ویژگی‌های آن محسوب می‌شود.»

انسولین یکی از مهم‌ترین هورمون‌هایی است که در بدن ترشح می‌شود که افزون بر کنترل قند خون، نقشی اساسی بر بسیاری از فعالیت‌های سوخت و ساز بدن نیز دارد. لذا اندازه‌گیری و کنترل مقدار انسولین در افراد سالم و بیمار، نقش پررنگی در کنترل بیماری دیابت ایفا می‌نماید.

انصافی در خصوص توانایی‌های حسگر طراحی شده عنوان کرد: «این زیست حسگر قادر است مقدار انسولین را در محدوده‌ی 1 تا 1000 نانومول بر لیتر با دقت بالایی اندازه‌گیری کند. حساسیت و انتخابگری بالا از دیگر مزیت‌های این حسگر است. لذا کاربرد آن در در آزمایشگاه‌های تشخیص طبی بسیار مفید فایده خواهد بود.»

به گفته‌ی انصافی، در ساخت این زیست حسگر، ابتدا پلیمر پلی ارتوفنیلن دی امین، به طریق الکتروشیمیایی در سطح نانوذرات طلا، که روی بستر مغز مداد نشانده شده بود، قرار داده شده است. سپس تک رشته DNA خاص حساس به انسولین، از طریق پیوند سولفیدی بر روی بستر فوق متصل گردیده است.

این تحقیقات حاصل تلاش‌های پروفسور علی اصغر انصافی و پروفسور بهزاد رضایی- اعضای هیأت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان- و الهه خدامی، دانشجوی دکترای شیمی تجزیه دانشگاه اصفهان- است. نتایج این کار در مجله‌ی Colloids and Surfaces B: Biointerfaces با ضریب تأثیر3/887 (جلد 159، سال 2017، صفحات 47 تا 53) به چاپ رسیده است.

منبع : https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28779640